De eerste werkweek zit er op..

Buenas días!

Het wordt maar weer eens tijd voor een nieuw verslagje lijkt me zo. Vandaag is het zaterdag en dat betekent dat het ik hier alweer anderhalve week ben. En de tijd gaat echt hard, echter niet op het werk, maar daar kom ik zo op terug.

Even terug naar vorige week vrijdag, Sanne en ik hadden afgesproken 's avonds de stad in te gaan om te kijken of we een beetje leuk uit konden gaan in de Spaanse hoofdstad. Toen we eenmaal in het centrum waren aangekomen, wisten we natuurlijk niet waar we naar toe moesten. We wilden eerst naar een club gaan, die vrij duur was.. Maar kroegjes bezoeken zagen we ook wel zitten. Voor de zekerheid toch maar even gevraagd waar we naar toe moesten en dat werd: calle de las huertas! Een straat met allemaal kroegjes waar de mensen je zo bijna naar binnentrekken, wat eigenlijk overal in het buiteland gebeurd. Maargoed, er kwam dus een man naar ons toe dat we naar zijn kroeg moesten komen wat er waren mucha gente ( veel mensen ). Dus wij dachten, leuk, gezellig, wij gaan mee. Komen we die kroeg binnen helemaal niemand natuurlijk. Toch even wat gedronken en er kwamen een paar mensen met ons praten en die vroegen of we met hun mee wilden, zodat we een beetje de leuke kroegjes konden vinden de vorige keer. Wij dat gedaan en echt een topavond gehad, was 5u thuis. :) Zaterdag hebben we het weer geprobeerd maar toen ook met Mirjam erbij, was ook leuk, maar nog met een halve kater op zak, was het voor mij een genot om m'n bedje weer te voelen.
Zondag was natuurlijk rustdag, omdat we alle drie moesten beginnen met stage.

Maandag was het dan zover; Mirjam en ik gingen met de bus richting het hotel. Gesprekje gehad met de begeleidster ( zover je het een gesprek kon noemen ), monday morning meeting meegemaakt en hop ik werd gedropt bij mijn afdeling. Ik mocht vanaf toen 2 weken lang in de lavandería staan. Dat betekent dus: kleding wassen van de gasten, handdoeken wassen en al dat soort dingen. En dat elke dag van 9 tot 5. In het begin best prima, want je loopt met iedereen mee enzo en kijkt wat ze doen. Totdat ze je even geen opdracht meer weten te geven. Strijken mag ik niet doen, want dat vinden ze te gevaarlijk. 'Ik ben hier immers om te leren, niet om te werken'. Mooie uitspraak in eerste opzicht, maar laat mij maar wat doen! Haha. De vrouwtjes met wie ik werk zijn echt heel lief, maar spreken geen woord Engels, soms snap ik er de drollen van, maar dan zeg ik maar si. Niet altijd even slim haha.
Ik heb wel al hele uitdagende dingen mogen doen: een broek korter gemaakt, een stropdas vast genaaid, kleding op alfabetische volgorde mogen hangen en af en toe eens een rekening op mogen maken!
En elke dag zeg ik weer: morgen wordt vast beter. En opzich, vermaak ik me elke dag meer, maar meer doen gebeurd niet haha.
Na 3en, wanneer de vrouwtjes weg gaan en de nieuwe mensen komen sta ik echt helemaal niks te doen.. De tijd gaat dan zoooooo langzaam. Vreselijk, maar ik vind wel steeds meer dingen die ik dan kan gaan doen, dus dat ik wel prettig.

Op dit moment heb ik lekker 2 dagen vrij en ga ik zo even de stad in. Die andere meiden moeten nog gewoon werken vandaag dus die zal ik vanavond met het eten zien en dan gaan we weer even een drankje doen. Bedoel moet toch een beetje genieten hier ;)
Maandag begin ik gewoon weer in de lavandería en dan ga ik naar een andere afdeling, dus ik ben benieuwd haha.

Ik zal snel weer schrijven, als ik wat nieuws meegemaakt heb.

Liefs,

Linda